Allah’ım bitmesin bu rüya, sonu Madrid olsun dedik. Allah’ım ne olur duy bu yürekleri üzme Fenerbahçe’mizi diye her maç haykırdık. İnat ettik! Yılmadık! Azmettik! Savaştık! Ve şükürler olsun, 17 Ekim 2014 Milano maçı ile başlayıp, 20 Nisan 2015’te Maccabi maçı ile sonlanan, 27 maçlık uzun bir periyodun ardından ilk hedefimize ulaştık. Tarihimizde ilk defa Final Four’dayız. Hâlen rüyada gibiyim. Tekrar şükürler olsun. Şimdi 27 maçlık periyodun kısa bir değerlendirmesini yapmak istiyorum.
-Grup Aşaması
Rakiplere baktığımız zaman en zor gruba düşmüştük. Biz dahil gruptaki tüm takımlar kendi liglerinin son şampiyonlarıydı. Grubun ilk iki maçına galibiyetle başlamıştık herşey yolunda gidecek derken önce Atina’da Panathinaikos’a karşı gelen ezici mağlubiyetin hemen ardından Ataşehir’de gelen Barcelona mağlubiyeti bi an ”acaba?” dedirtti çoğumuza. Ama sonra Obradovic; ”Ben henüz son sözü söylemedim” diyerek. Kalan 6 maçı kazanarak Top 16’ya emin bir şekilde girdik.
-Top 16
Top 16, 14 maçlık uzun bir periyottan oluşan kendisini kanıtlamış birbirinden kaliteli takımların bulunduğu bir tur. İlk 3 maçlar tamamlandığında kendi evimizde ki en önemli iki maç olan CSKA ve Olympiakos maçlarını amatörce kullanılan son top hücumlarıyla kaybetmiştik. Ama son hücumları bir kenara bırakırsak oyuncularımızın gösterdiği azim, istek ve kazanma hırsı ümitlerimizin yok olmamasına neden olmuştu. Nitekim de öyle oldu. Arada nazar boncuğu diyeceğimiz Laboral maçını saymazsak diğer oynadığımız tüm maçlarda en büyük Final Four adaylarından biri olarak çeyrek finale kalmıştık.
-Çeyrek Final
Rakip son şampiyon İsrail ekibi Maccabi olmuştu. Ev sahibi avantajı bizdeydi ve en iyi şekilde korumamız gerekiyordu. Nitekim de öyle oldu ve özellikle ikinci maç son şampiyona mesajı net bir şekilde vermiştik. Ve artık Final Four’a sadece bir galibiyet kalmıştı. Tel Aviv her takım için her zaman en zor deplasmanlardan biri olmuştur. Beklediğimiz gibi oldu ve son şampiyon ilk çeyreğe çok iyi başladı. Lakin Fenerbahçe harika bir ikinci periyot oynayarak Final-Four’u ne kadar istediğini gösterdi. Çok çekişmeli geçen iki periyodun ardından uzatmalar sonunda son şampiyonu saf dışı bırakarak set vermeden Final Four’a kaldık! Yinelemekte fayda var. Şükürler olsun!
Bir şükürler olsunda Obradovic bizim başımızda olduğu için demeliyiz. Büyüklüğünü anlamak için 3 Maccabi maçına bakmak yeterli. Öncelikle Fenerbahçe Ülker’in skor yükünü çeken genellikle 3 oyuncu var diyebiliriz. Goudelock, Bogdanovic, ve Bjelica. İlk maç tam 23 sayı ile Jan Vesely çıktı sahneye, ikinci maç 19 sayı ile en skorer oyuncumuz Goudelock olmasına rağmen maçı eze eze yenmemizi sağlayan en önemli faktör Semih Erden çıktı sahaya ve 6 da 6 iç saha isabetiyle, yaptığı harika savunma ile aldığı ribaundlar ile maçı rahat bir şekilde bizim olmasını sağlayan en önemli etken olmuştu. Gelelim son maça kariyer rekoru 22 sayı olan ve en son Aralık 2006’da 19 sayı atma başarısını gösteren Nikos Zizis vardı bu sefer sahnede, 13’ü ilk yarıda olmak üzere tam 19 sayı bırakmıştı potaya. Ve bunun yanında yaptığı harika 5 asist. Yani demek istediğim şu Obradovic her zamanki yaptığı işi yaparak 3 maçta da kartvizitini bıraktı parkeye bu kartvizit ise 3 maçta sahneyi 3 farklı oyuncuya bırakması oldu. Bu sadece en görünen kısmı. Diğer yaptıklarını anlatmaya kalkışsam sayfalar yetmez. Bize bundan sonra düşen yönetim, basketbolcu ve taraftar bu adama kariyerinin sonuna kadar sahip çıkmak. Dipnot olarak tabiki de oyuncularımızdan, yönetime, taraftardan, malzemecisine kısaca kimin şu noktaya ulaşmamızda payı varsa, Allah razı olsun be!
Son olarak inat etmeyi, hırsımızı, azmimizi, totemizi, inancımızı ve duayı yine bırakmıyoruz!
Allah’ım Ne Olur Bitmesin Bu Rüya, Sonu Şampiyonluk Olsun!
Mehmet Kaan Han Hayber
1907 ÜNİFEB Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi
