Tarih 14 Nisan 2014. Günlerden Pazartesi. O gün Türk Futbolunu yönettiğini sananlar için yeni, cebindeki son kuruş ile deplasmana giden, gittiği deplasmanda bazen aç kalan, iliklerine kadar hissettiği soğukta bilet...

Yıllardır adını duyduğumuz ve sonuna kadar karşı olduğumuz E-Bilet uygulaması, futbolda şiddeti bitirmek adı altında gösterilse de aslında büyük bir rant amacıyla bugün Passolig diye önümüze koyulmaktadır...

İstanbul’da hava güllük gülistanlıktı. Akşam yola çıkılacak olmasının verdiği heyecan ile öğlen gelmiştim Kadıköy’e. Hava o kadar güzeldi ki ”Şimdi işin yoksa Ankara’ya git” diyordum içimden. Çünkü ertesi gün...

Bu duygu küçük bir çocuk için mükemmel bir şeydi. Hava çok soğuktu ve bir Ankaragücü – Fenerbahçe maçıydı. Tuttu babam elimden, giydik kabanları, atladık otobüse. İçimdeki duygular bambaşka tabi. O ana kadar öylesine...

Canımızdan çok sevdik biz. Ondandır bu vazgeçemeyişimiz. Çocukken; giydiğimiz formamızdı aşkımız, Sarı – Lacivert tişörtlerimizdi… O tişörtü giydiğimizde hepimizde ”Ben Fenerbahçeliyim ha” havası olurdu. Uğruna kavgalar...

Kısa adıyla ÜNİFEB uzun ve tam adıyla 1907 ÜNİFEB – Üniversiteli Fenerbahçeliler Birliği. İçinde bulunduğumuz oluşumun ismini belirlemeye çalışırken neler düşündü acaba bizden önce bu birlikte bulunan ağabeylerimiz...

Kalbimizden koskocaman bir sevda geçer bizim. Birçok engele maruz kalan, her birimiz için farklı anlamlar ifade eden, çocukluğumuzun, gençliğimizin, sevinçlerimizin, üzüntülerimizin olduğu koskocaman bir sevda. Bizi...